เคยเจอมากับตัวค่ะ แต่ในภายหลังดิฉันเรียกมันว่า 'Nihilism'
มีครั้งหนึ่งที่ตัวเองก็เคยดิ่งลงไปยืนตรงจุดระหว่างความเป็นและความตาย
ตอนนั้นความหมายทุกอย่างในชีวิตสูญสลาย เหลือเพียงสองทางเลือก
ตนเอง ณ ขณะนั้นไร้อารมณ์เจือปน
โลกมันดูไร้ความหมาย ไม่เว้นแม้แต่ตัวเอง
หากเลือกที่จะตาย ความกลัวอันมหาศาลจะถ่าโถมทำให้อึดอัดอกและใจ แม้ว่าการตัดสินใจเลือกก่อนหน้านั้นจะปราศจากอารมณ์แต่แรก
ตัวเองเลยสรุปว่าเพราะมนุษย์เป็นแค่ 'สัตว์' ประเภทหนึ่งเท่านั้น
และพอความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้น - เศษเสี้ยวความรู้สึกของความตาย
ตนเองจึงได้สรุปว่า 'มนุษย์คือสัตว์ เพียงแค่มีจิตสำนึกจึงรับรู้ถึงความตาย 'ได้ทุกเวลา' ดังนั้น มนุษย์จึงต้องมีชีวิตอย่างไม่มีเงื่อนไข'
ทุกความหมายจึงถูกสร้างขึ้นใหม่
ดิฉันจึงจัดระเบียบทุกสิ่งใหม่ทั้งหมด
อะไรหนักไม่จำเป็น 'ตัดทิ้ง'
อะไรเป็นสิ่งจำเป็น 'รักษามันไว้'
ความตายจะมาหาเราตอนไหนก็ได้
ตนเองจึงพยายามทำทุกสิ่งให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตั้งใจใช้ชีวิตให้ดีและเต็มที่ที่สุด
แล้วก็...
"ชีวิตเบาหวิวขึ้นเยอะเลยล่ะค่ะ"
#MK100100 's literature on #siamstr
