Thread

บัณฑิตหนุ่มถือบิตคอยน์ แต่ใจของเขาร้อนรน ยามราคาลงเขากังวล พร่ำถามตัวเองว่าควรขายดีหรือไม่ ยามราคาขึ้นเขาก็กระวนกระวาย พร่ำถามตัวเองว่าตรงนี้ถึงเป้าหมายแล้วหรือยัง เจ้าหนุ่มไม่เข้าใจ ใยเงินที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างที่เขาร่ำลือ จึงถือแล้วแผดเผาหัวใจ ดั่งถ่านไฟประลัยกัลป์ บัณฑิตหนุ่มจึงไปพบนักปราชญ์ สอบถามปัญหาที่ค้างคาใจ นักปราชญ์ได้สดับตลอดเรื่องราวแล้วก็ยกนิ้วขึ้น ชี้ไปที่เบื้องเท้าของเจ้าหนุ่มตรงหน้า นักปราชญ์เอ่ยว่า บัณฑิตเอ๋ย เมื่อเจ้าซื้อรองเท้า เจ้าอยากได้อะไร บัณฑิตตอบว่า ข้าซื้อรองเท้า เพราะอยากได้รองเท้า เอาไว้สวมใส่ ปราชญ์เฒ่าได้ฟังคำตอบก็พอใจ ยกปลายนิ้วสูงขึ้น ถามต่อว่า บัณฑิตเอ๋ย เมื่อเจ้าซื้อเสื้อ เจ้าอยากได้อะไร บัณฑิตตอบว่า ข้าซื้อเสื้อ เพราะอยากได้เสื้อ เอาไว้ห่มคลุมกาย อาจารย์ปราชญ์เร่งถามต่อ เช่นนั้นเจ้าบัณฑิตเอ๋ย เมื่อเจ้าซื้อบิตคอยน์ เจ้าอยากได้อะไร ครั้งนี้บัณฑิตหนุ่มได้ฟังคำถาม กลับอึ้งเงียบไป ผู้ปราชญ์เห็นดังนั้นจึงอธิบายพลัน เจ้าซื้อบิตคอยน์โดยมิได้อยากได้บิตคอยน์ แท้จริงแล้วเจ้าอยากได้ทรัพย์ศฤงคาร อยากได้คฤหาสน์เพนเฮาส์ อยากขี่แลมโบ อยากกินโอมากาเสะ ยามบิตคอยน์ราคาลงเจ้าก็ร้อนรน เพราะใจเจ้าเอาแต่นึกถึงสิ่งที่สูญเสียไป โอ้ นั่นบุฟเฟ่ต์มื้อหนี่งเชียว โอ้ นั่นทริปเที่ยวญี่ปุ่นเชียว ยามราคาบิตคอยน์ขึ้นเจ้าก็ร้อนรน เพราะเจ้าคิดว่ากำไรที่ได้มา เทียบเคียงเป็นของที่เจ้าอยากได้ จากนั้นก็กลัวว่าจะสูญเสียมันไป จ้องแต่จะหาจังหวะขายให้ทันการ ใจเจ้าไม่เคยเห็นบิตคอยน์เป็นบิตคอยน์เลย อย่างนี้จะเรียกถือบิตคอยน์ได้อย่างไร ในมือเจ้าถือฮาร์ดแวร์ วอลเล็ต แต่ในใจเจ้าถือแต่เฟียตเต็มไปหมด สิ่งที่แผดเผาใจเจ้าไม่ใช่บิตคอยน์ แต่คือเฟียต หากเจ้าไม่เรียนรู้ที่จะวางเฟียตลง เจ้าจะไม่มีวันถือบิตคอยน์ได้เลย บัณฑิตได้ฟังคำตอบแล้วก็เข้าใจขึ้นมาบ้าง สำนึกรู้ว่าเส้นทางบิตคอยเนอร์ของเขายังอีกยาวไกล ก่อนจะจากลา เขาแอบเห็นนักปราชญ์ตรงหน้าแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูกราฟราคา จึงถามว่า ท่านอาจารย์เองก็วงเฟียตได้แล้ว ใยจึงยังต้องใส่ใจมูลค่าในหน่วยเงินเฟียตเล่า ปราชญ์ได้ฟังดังนั้นก็ส่งเสียงหึเบาๆ แล้วหันมา ก็โบนัสปลายปีข้า มันออกเป็นเฟียตนี่หว่า... มึงอย่ารีบขึ้นนะเว้ย... #Siamstr