ดอกเบี้ยคืออะไร? #siamstr
เรียนเพื่อให้ไม่เหมือนคนอื่น เรียนเพื่อให้เหมือนคนอื่น
ตื่นไวกว่านาฬิกาปลุก เพราะว่าเจอกับ recurrent dream + false awakening + memory loss - สถานที่เดิม (ทั้งเมือง, ย่อยเป็นบ้านต่างจังหวัด, ย่อยเป็นห้องนอน) - ผู้คน (น้องชาย, แม่ และพ่อที่ตายไปแล้ว) - เรื่องราว (ตื่นในความฝัน, ลุกจากเตียงนอน และคำถามว่าวันนี้จะต้องไปทำงานหรือเป็นวันหยุด) - เรื่องราวซ้อนชั้น (คำถามในหัวขณะที่ฝันคิดว่าจะต้องไปทำงานรึเปล่า คือต้องเดินทางยังไง และเห็นภาพที่เป็นวิธีที่เคยใช้เดินทางสมัยไปโรงเรียน, ไปฝึกงาน และไปทำงาน ต่างวิธีกันในโลกจริง) - แทรกกันระหว่างข้อมูลโลกจริงกับความฝัน (นึกออกว่าที่ทำงานในชีวิตจริงคือที่ไหน แต่ความฝันพยายามจะทำให้จำไม่ได้ และเติมที่ทำงานปลอม ๆ ขึ้นมา) - ความรู้สึก (เหมือนตื่นขึ้นในความฝันแล้วความจำเสื่อม เพราะข้อมูลซ้อนทับกันระหว่างความจริงกับความฝัน ทำให้พยายามจะนึกให้ออกว่าอะไรคือความจริง) ตื่น 5:27 (บันทึกไว้สำหรับรอบหน้า มันเกิดขึ้นอีกแน่นอน) #siamstr
หนังเรื่อง Oppenheimer (2023) กว่า 3 ชม. บอกกับเราว่าโลกไม่เคยตรงไปตรงมา ไม่เลย ไม่ได้ต่างจากกลศาสตร์ควอนตัม และแนวคิดแบบนิวตัน ความตรงไปตรงมา ความจริงเพียงหนึ่งเดียวนั้นใช้ไม่ได้ทั้งกับจักรวาล หรือแม้แต่กับมนุษย์ คือองค์ประกอบของสิ่งเล็ก ๆ ที่คาดเดาไม่ได้ มันจะมีอยู่จริงเมื่อนำมันมาพิจารณา และจะอันตรธานหายไปเมื่อเราไม่ได้สังเกต และขอบเขตที่เราได้รับอนุญาต คือการที่เราได้หยุดเวลาของสิ่งนั้นไว้เพียงชั่วครู่ขณะหนึ่ง และยาวนานได้เพียงกรอบเวลาของอายุไขที่เรามี คุณธรรมของมนุษย์ ดำรงอยู่ตรงไหนในความเป็นจริงที่แน่นอนของเขา มีใครบ้างที่ยึดถือคุณธรรมหนึ่งเดียวไปทั้งชีวิตโดยไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป มันเป็นได้ทั้งคลื่นที่ซ่อนเร้นและอนุภาคที่นำออกมาแสดงให้เห็นในขณะนั้น และไม่ได้ปรากฏตัวเช่นเดิมกับสถานการณ์ที่แตกต่างออกไป กับผู้คนที่แตกต่าง แม้แต่ความไม่ซื่อตรงที่มีต่อตัวเขาเอง หรืออาจเพราะความซื่อตรงที่มีต่อตัวเขา "เราอาจรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ไม่อาจรับรู้ถึงเหตุผลที่แท้จริงของมัน" หนังเรื่องนี้ไม่ได้สื่อออกมาเพียงภาพของความอัจฉริยะที่คน ๆ หนึ่ง ของคนกลุ่มหนึ่งที่มารวมตัวกันจะสามารถมีได้ ทฤษฎีที่เป็นเพียงนามธรรมที่ถูกนำออกมาใช้ให้เกิดเป็นความจริงเชิงประจักษ์ ไม่ได้เกิดขึ้นจากการถ่ายทอดผ่านผงของแท่งชอล์กที่ขีดลงเป็นตัวเลขหรือคำอธิบายเป็นตัวอักษรบนแผ่นกระดานดำ แต่จากทุก ๆ สิ่งที่เป็นตัวตนของเขาทั้งชีวิต ของพวกเขา ความซับซ้อนของมนุษย์ไม่ได้มีอยู่เพียงแค่ภาพของนักวิทยาศาสตร์ที่ต่อสู้กับทฤษฎีที่ท้าทาย องค์ประกอบอื่น ๆ ในอีกหลากหลายมิติที่ตัวหนังนำเสนอ การเมือง สงคราม การแข่งขัน หรือแม้แต่กับมนุษย์ที่เคยเป็นพันธมิตรในการร่วมมือกันทำสิ่งหนึ่งในช่วงเวลาหนึ่ง แม้ผิดใจกันเพียงครั้งเดียวก็สามารถจุดชนวนของสงครามครั้งใหม่ขึ้นมาได้ ดำเนินขึ้นอย่างลับ ๆ จนถึงช่วงเวลาที่สุกงอมเหมือนผลไม้ที่สุกเน่าคาต้น พร้อมที่จะร่วงหล่นลงบนดินเพื่อเจริญงอกงามเป็นเรื่องราวใหม่ เป็น 3 ชม. ที่คุ้มค่ามาก ๆ ในบ่ายของวันหยุดสุดสัปดาห์ [block time : 926,813] ว่าแล้วชักอยากจะกลับไปอ่าน Helgoland อีกรอบ ถึงไฮเซนเบิร์กผู้ค้นพบกลศาสตร์เมทริกซ์ขณะปลีกวิเวกบนเกาะเล็ก ๆ นอกชายฝั่งอังกฤษอย่างยากลำบาก คู่ขัดแย้งของฟังก์ชันคลื่นจากชโรดิงเจอร์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาแห่งการเที่ยวพักผ่อนกับชู้รักในเทือกเขาแอลป์ ต้นธารแห่งความไม่เข้าใจในกลศาสตร์ควอนตัมที่ไม่มีใครเข้าใจมันได้จริง ๆ แต่มนุษย์ก็ยังคงสามารถนำมันมาใช้สร้างเป็นระเบิดที่ทำลายล้างกันเองได้ในที่สุด --- Note: ความสนใจเฉพาะ Oppenhiemer (2023) "บัดนี้เราคือ[ความตาย]คือผู้ทำลายล้างโลกทั้งมวล" ภควัทคีตา บรรพ 11 โศลก 32 Kālah ในที่นี้แปลว่า "เวลา" กาลเวลาเกี่ยวข้องยังไงกับความตาย? Oppenheimer มองเห็นตัวเองเป็นผู้เร่งรัดเวลาให้นำสู่การทำลายทุกสิ่ง? #siamstr #siamstrOG
ความแตกต่างเมื่อทดลองใช้งาน AI ในรูปแบบการถามตอบเรื่องนิยามของ "ปิตาธิปไตย" Gemini (Google Search) = ตอบแบบให้เห็นภาพรวมตั้งแต่ต้นกำเนิดในอดีตไปจนถึงมุมมองสมัยใหม่จากเฟมินิสต์ที่มีต่อแนวคิดปิตาธิปไตย GPT 5.1 Thinking = ความคิดเห็นจากฝั่งเฟมินิสต์ จบ, กลับไปใช้ตัว 4o ไม่ก็ 5.0 #siamstr
ถ้าอยู่ในจุดที่สามารถเลือกเพื่อนร่วมงานที่จะต้องทำงานด้วยกันได้ คุณจะเลือกคนแบบไหนให้มาทำงานด้วยกันกับคุณ สำหรับผมในตอนนี้คำตอบมันง่ายมาก เลือกคนที่จะทำงาน เหมือนกับว่ากำลังเป็นเจ้าของงานที่เขาจะต้องทำ #siamstr
"การทำให้แสงกลายเป็นของไหลที่แข็งเป็นผลึก ในขณะที่ยังคงไหลได้" รอบที่ 4 ก็ยังไม่เข้าใจ 555 #siamstr
ไม้สำหรับวันพรุ่งนี้ : Das Holz für morgen #siamstr
winter sky? #siamstr image
โลกทัศน์ ชิ้นส่วนของตัวต่อจิ๊กซอว์หรือตัวต่อเลโก้ที่ข้าพเจ้าได้มันมา คอยเก็บสะสมมันไว้เพื่อนำมาต่อร้อยเรียงเป็นเรื่องราวประสบการณ์ของชีวิต ถ้าสังเกตก็อาจเห็นได้ว่ามันมักจะตีตราของแบรนด์หรือยี่ห้อใดอะไรสักอย่างเอาไว้ มันไม่เคยทำให้ข้าพเจ้าหลุดออกจากกรอบของโลกทัศน์จากแบรนด์หรือยี่ห้อพวกนั้นไปได้เลย จนกระทั้งข้าพเจ้าได้พบกับชิ้นส่วนที่ตีตราของแบรนด์หรือยี่ห้ออื่น ๆ ที่มักจะได้มันมาในภายหลัง ไม่จากคนอื่นที่นำพามันมาให้ ก็จากการขวนขวายกระเสือกกระสนจนได้มันมาเอง บางครั้งก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะพบว่ามันมักจะต่อกันไม่ติด ระหว่างชิ้นส่วนที่มีอยู่เดิมกับชิ้นที่ใหม่ มันช่างแตกต่างกันเกินไปจนบ้างครั้งแม้แต่ข้าพเจ้าเองก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าชิ้นส่วนชิ้นไหนจะเป็นชิ้นส่วนที่ถูกต้องมากที่สุด ข้าพเจ้าควรจะเลือกชิ้นไหนให้มาเป็นส่วนหนึ่งของตัวตนที่ข้าพเจ้าต้องการจะเป็น ระหว่างการยึดติดอยู่ในโลกทัศน์ใบเก่าที่ข้าพเจ้าเป็นมาแต่ก่อน หรือเลือกที่จะออกจากโลกทัศน์ใบเดิมไปสู่โลกทัศน์ใบใหม่ที่ข้าพเจ้าเพิ่งจะค้นพบ หรือเป็นไปได้แค่ไหนที่มันอาจจะมีพื้นที่ที่อยู่ตรงกลางเพื่อให้ข้าพเจ้าได้ใช้ทั้งหมดทุกชิ้นส่วนที่ข้าพเจ้ามีและนำมันมาต่อร่วมกันได้โดยไม่ต้องละทิ้งชิ้นส่วนชิ้นใดไปแม้แต่ชิ้นเดียว คำถามเหล่านั้น ความย้ำคิดที่ทำให้ข้าพเจ้าหลงลืมไปว่า ความต้องการเช่นนั้นก็เป็นเพียงการสร้างกรอบของโลกทัศน์ขึ้นอีกใบหนึ่งซึ่งใช้ล้อมกรอบความคิดของข้าพเจ้าเอาไว้ภายในนั้น เพียงแต่ว่ามันอาจดูเหมือนจะเป็นโลกทัศน์ใบที่ใหม่กว่า ถ้าหากไม่ได้มองย้อนกลับไปก็คงจะยังไม่ได้สังเกตเห็นว่าแต่ก่อน ในวัยเด็กอันไร้เดียงสา ข้าพเจ้านั้นยังเป็นผู้ที่ชื่นชอบจะหยิบเอาเศษชิ้นส่วนที่วางอยู่อย่างกระจัดกระจายตามพื้น ถึงแม้แต่จะตีตราแบรนด์หรือยี่ห้ออันมีอยู่หลากหลาย นำมาต่อเพื่อร้อยเรียงมันขึ้นมาจนเป็นรูปร่าง ประกอบมันเข้าด้วยกันโดยมิได้สนใจว่ามันจะมีความเข้ากันได้หรือไม่แม้แต่น้อย ใช่แล้ว แต่ก่อนข้าพเจ้าเป็นผู้หยิบเลือกจะต่อชิ้นส่วนต่าง ๆ ด้วยตนเอง จนกระทั้งใครบางคนเป็นผู้รื้อทำลายการประกอบร่างของสิ่งเหล่านั้นของข้าพเจ้าลง โดยให้เหตุผลว่าชิ้นส่วนต่าง ๆ ที่แตกต่างกันนั้นควรจะแยกต่อมันยังไง อะไรคือความถูกต้องตามที่มันควรจะเป็น ข้าพเจ้ามิได้รู้ตัวเลยว่าข้าพเจ้ากำลังถูกทำให้ลืมเลือนตัวตนแต่ก่อน จากค่าเริ่มต้นของข้าพเจ้าที่เป็น "ผู้ต่อชิ้นส่วน" สิ่งตรงกลางซึ่งคอยหยิบเอาเศษชิ้นส่วนต่าง ๆ ขึ้นมาต่อเพื่อร้อยเรียงโดยมิได้เป็นตัวของเศษชิ้นส่วนที่ถูกตีตราของแบรนด์หรือยี่ห้อใดซะเอง หรือแม้แต่จะเป็นในสิ่งที่จะต้องดำรงอยู่ภายในกรอบจำกัดของโลกทัศน์ใดที่ผู้อื่นผู้ใดเป็นผู้ที่บอกว่ามันควรจะเป็น บัดนี้ข้าพเจ้าเพียงต้องรื้อถอนกรอบของกำแพงที่ก่อร่างมานานหลายปี ทะลายมันลงมาเพื่อให้เศษชิ้นส่วนที่ประกอบร่างเหล่านั้นได้กลับคืนสู่การเป็นเพียงเศษชิ้นส่วนที่กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นอย่างไร้ระเบียบ ไร้ซึ่งการตัดสิน เพื่อที่ข้าพเจ้าจะข้ามทุก ๆ กรอบจำกัดของทุก ๆ โลกทัศน์ที่ผู้อื่นผู้ใดเป็นผู้ตีกรอบมันไว้ กลับคืนสู่การเป็นผู้ต่อชิ้นส่วนที่แท้จริง ผู้ซึ่งกำลังเก็บสะสมและครอบครองเศษชิ้นส่วนที่กระจัดกระจายอย่างไร้ระเบียบเหล่านั้น และเป็นผู้ที่เลือกสรรได้ด้วยตนเองว่าจะต่อมันจนเป็นรูปร่าง หรือรื้อถอนทำลายมันให้กลับเป็นเศษชิ้นส่วนอีกครั้งเมื่อใดก็ตาม โดยมิได้ยึดติดที่ตัวต่อจิ๊กซอวหรือตัวต่อเลโก้ใด เพราะผู้ต่อชิ้นส่วนคือกระบวนการ #siamstr #siamstrog