ทำงานอยู่กับลูกค้ากลุ่มที่สูบบุหรี่ แต่เราไม่สูบเป็นอะไรที่ทรมานมาก เคยกลั้นหายใจแล้วก็ไม่ไหวจะตุยก่อน ยิ่งตอนป่วย จมูก หู ไวต่อสิ่งเร้ามาก 😭😭
เข้าใจไว้สองแบบคือ เมื่อก่อนสมัยเฟี้ยวๆเคยสูบบุหรี่ก็ไม่ได้รู้สึกเหม็นอะไร แต่เข้าใจคนที่ไม่สูบว่าเป็นที่น่ารังเกียจ รบกวนชาวบ้าน ก็เจียมเนื้อเจียมตัวแอบสูบเอา จนโตมามีอาการหอบเหนื่อยเลยพอละ เลิก กลัวตายก่อนแก่ กลัวประกันไม่รับเคลม
แต่พอกลับมาเป็นเหมือนสมัยวัยเด็ก ไม่สูบ ไม่เอาทุกอย่าง เออ.. เหม็นจริงๆวุ้ย เหม็นทรมานเหมือนเดิมแบบที่เคยเป็น ยังตลกตัวเองด้วยซ้ำที่คบคนสูบบุหรี่จัดแล้วหวังให้เขาเลิกสูบ สุดท้ายติดบุหรี่ตามเขาไปโล้ด 🤣🤣
กลับมาเป็นตัวเอง สู้ต่อไปกับชีวิตและอาการป่วย เมื่อก่อนเคยหลับตาแล้วเห็นตัวเองผมสีส้มๆ ยืนมองทะเลเป็นตอนจบแบบในหนัง แต่เดี๋ยวนี้ฝันถึงแค่ ตัวเองอยู่บ้านหลังเล็กๆ มีต้นไม้ใหญ่ต้นนึงใกล้บ้าน มีชิงช้าสักอัน ลมพัดเย็นๆแบบฉ่ำๆ บริเวณบ้านมีระบบนิเวศน์ดี ไม่รก
แค่นึกถึงเวลาหายใจเข้าสุดปอดแล้วหอมกลิ่นดิน หญ้า ใบไม้ รู้สึกว่าคือที่สุดของรางวัลชีวิตแล้วแหละ
ขอให้ตัวเองมีกำลังสู้ต่อไปท่ามกลางคนสูบบุหรี่ กินเหล้ากินเบียร์ ขาดสติเหมือน... แล้วไม่ต้องมาพบอะไรแบบนี้อีกตอนอายุ 40 นะ
40 นี่ยังไม่แก่ใช่ไหม ยังจะมีแรงจิบชาตอนบ่าย เล่นเกม แล้วนอนหัวค่ำโดยไม่หลับๆตื่นๆใช่ไหม.. ไม่มีหนุ่มสาวอายุ 40 มารีวิวเลย เจอแต่คนทำงานแบกลูก เมีย ผัว ครอบครัว หนี้สิน 😓