Hannah (25) doet alsof ze slaapt op de achterbank zodat ouders haar naar slaapkamer tillen
Waar de meesten de hoop om gedragen te worden door hun ouders hebben opgegeven, houdt Hannah (25) moedig vol. Na het jaarlijkse familieavondje bij haar opa en oma in Meppel, zit ze nu op de achterbank terug naar ouderlijk huis in IJsselstein. Met nog 15 minuten van de terugreis te gaan, sluit ze haar haar ogen. Ze weet dat echt slapen niet meer zo snel gaat lukken, maar als ze goed genoeg doet alsof, zullen haar ouders haar toch wel geloven.
Na een paar minuten hoort ze haar vader zuchten. “Zo, dan eet papa alle chips alleen op”, probeert haar vader, maar daar trapt Hannah niet in. Haar ouders hebben toch alleen maar normale chips in huis, en Hannah eet tegenwoordig light chips of ovenchips omdat daar minder calorieën in zitten. Verder is ze van mening dat ze het tandenpoetsen vanavond wel een keertje over kan slaan, want ze heeft toch aanvullende tandartsverzekering in haar zorgpakket.
Eenmaal thuis aangekomen, lijkt de missie van Hannah geslaagd: haar vader (61) maakt de achterdeur open en tilt haar op. Binnen volgt echter een grote teleurstelling: haar vader legt Hannah in de woonkamer op de net iets te kleine bank neer en gaat vervolgens met haar moeder naar boven. Sinds zijn hernia vorig jaar durft hij de trap waarschijnlijk niet meer aan.Na een kwartier op de bank nagedacht te hebben over haar liefdesleven, haar carrière en haar studieschuld, staat Hannah op en sleept ze zichzelf naar boven. “Vroeger kon ik nog wel goed slapen op die bank, maar nu ben ik hier echt iets te oud te voor.”
===========================
Lees het volledige bericht:

Waar de meesten de hoop om gedragen te worden door hun ouders hebben opgegeven, houdt Hannah (25) moedig vol. Na het jaarlijkse familieavondje bij haar opa en oma in Meppel, zit ze nu op de achterbank terug naar ouderlijk huis in IJsselstein. Met nog 15 minuten van de terugreis te gaan, sluit ze haar haar ogen. Ze weet dat echt slapen niet meer zo snel gaat lukken, maar als ze goed genoeg doet alsof, zullen haar ouders haar toch wel geloven.
Na een paar minuten hoort ze haar vader zuchten. “Zo, dan eet papa alle chips alleen op”, probeert haar vader, maar daar trapt Hannah niet in. Haar ouders hebben toch alleen maar normale chips in huis, en Hannah eet tegenwoordig light chips of ovenchips omdat daar minder calorieën in zitten. Verder is ze van mening dat ze het tandenpoetsen vanavond wel een keertje over kan slaan, want ze heeft toch aanvullende tandartsverzekering in haar zorgpakket.
Eenmaal thuis aangekomen, lijkt de missie van Hannah geslaagd: haar vader (61) maakt de achterdeur open en tilt haar op. Binnen volgt echter een grote teleurstelling: haar vader legt Hannah in de woonkamer op de net iets te kleine bank neer en gaat vervolgens met haar moeder naar boven. Sinds zijn hernia vorig jaar durft hij de trap waarschijnlijk niet meer aan.Na een kwartier op de bank nagedacht te hebben over haar liefdesleven, haar carrière en haar studieschuld, staat Hannah op en sleept ze zichzelf naar boven. “Vroeger kon ik nog wel goed slapen op die bank, maar nu ben ik hier echt iets te oud te voor.”
===========================
Lees het volledige bericht:

De Speld
Hannah (25) doet alsof ze slaapt op de achterbank zodat ouders haar naar slaapkamer tillen
Waar de meesten de hoop om gedragen te worden door hun ouders hebben opgegeven, houdt Hannah (25) moedig vol.
Een geparkeerde auto met daarin een man die urenlang voor zich uit zit te brabbelen terwijl hij een vettige snack vasthoudt. Dat zorgwekkende tafereel krijgen de bewoners van een Amsterdamse wijk dagelijks voorgeschoteld.
‘‘Hij zit er altijd, precies op dezelfde plek’’, zegt Joop (53), die regelmatig door de buurt loopt met zijn hond. ‘‘Kijk, kijk, daar heb je ‘m.’’ Joop wijst naar een geparkeerde auto. ‘‘Zie je? Hij is nu aan het kletsen met een mexicano. Wat een treurnis.’’
Wijkgenoot Ranya (28) komt hoofdschuddend naar buiten gelopen. ‘‘Het is zo verdrietig. Je wil zo’n jongen helpen, maar wat kan je doen?’’ Ze haalt haar schouders op. ‘‘Ik tikte laatst op zijn raampje en toen liet hij zijn broodje beenham vallen, waarna hij keihard begon te huilen en een paar keer ‘twee sterren’ brulde. Toen wist ik het zeker: die is niet meer te redden.’’
Toch kan Ranya het niet laten om soms een paar euro op de auto te leggen. ‘‘Je hebt dan het gevoel dat je helpt, ook al weet je dat hij daar natuurlijk snacks van gaat kopen. Gelderse rookworst, croissantje bitterbal, kimchi-kruidnoten; ik heb het hem allemaal naar binnen zien rammen.’’
Voor Joop is de dagelijkse aanblik van de man in de auto vooral een waarschuwing. ‘‘Je hoort weleens verhalen over zulke mensen, maar nu zie je het echt.’’ Hij kijkt met een ernstig gezicht in de richting van de parkeerplaats. ‘‘En het kan iedereen overkomen. Je hoeft maar wat pech te hebben in het leven en je zit ineens in je auto naar een tosti te schreeuwen.’’
Koop nu hier veel, omdat het kerst is.
===========================
Lees het volledige bericht: