"พอแล้ว" T.tukjedsadatik View quoted note →

ช่วงที่สำรวจใคร่ครวญตัวเองหนักๆ ช่วงนั้นจำได้สภาพแย่มากหนวดเคราไม่โกน นั่งเหม่อไม่คุยกับใครเลย ตรงกันข้ามกับการโพสต์เกรียนๆในFBซึ่งก็ไม่รู้ทำไปทำไม เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองชอบกับเรื่องภายในของตัวเองมาก ไม่รู้ว่าหลายๆคนในนี้เป็นเหมือนกันมั้ย แล้วก็ค้นพบคำตอบที่สำคัญมากๆของคำถามที่ว่า 'เราเป็นใคร' 'เราเกิดมาทำไม' คำตอบก็คือ เราเลิกคิดซะ คำถามพวกนี้ผมว่ามันกินเวลาในการหา หลายปี ตายไปแล้วยังไม่รู้จะหาเจอหรือเปล่าเลย สรุปผมไม่ได้ทำอะไรเลยในช่วงเวลาที่คิดเรื่องพวกนี้ เค้าบอกให้หัดเขียนทุกวัน จริงๆที่เขียนนี่ก็ไม่รู้จะเขียนอะไร แต่แค่อยากทำไปเรื่อยๆ เพื่อให้มันคล่องขึ้น จริงๆผมว่าผมทำอะไร ผมขาดความต่อเนื่องนะ หลายๆอย่างในชีวิตที่ทำมันเลยดูไม่ค่อยจบเป็นรูปเป็นร่างซักเท่าไหร่ ปัญหาชีวิตยังมีเยอะแยะเหมือนเดิม แต่ที่แน่ๆถ้าเราอดทนมันผ่านไปได้แน่นอน ปัญหาบางอย่างมันน่าจะไม่ได้มีไว้แก้ แต่มันอาจจะติดตัวเราจนวันสุดท้ายของชีวิตเลยก็ได้ คุณก็แค่ใช้ชีวิตพร้อมแบกมันไปเรื่อยๆ แต่รับประกันอย่างนึงว่าคุณแข็งแกร่งขึ้นแน่นอน สุดท้ายความหมายของชีวิตผมว่ามันขึ้นอยู่กับเราจะมองหานะ สิวที่หลังมันก็เป็นเป้าหมายของเราได้ ขอให้สนุกกับการใช้ชีวิต โดยที่ไม่ต้องสนใจคนอื่นให้มาก T.tukjedsadatik

เมื่อก่อนแถวร้านมีบ่อน ขายโคตรดีเลย

มีอยู่ช่วงนึงรู้สึกดีนะ ที่มีคนโทรมาหา คือบางคนไม่ได้ติดต่อกันนานมาก แต่เข้าใจถึงความยุ่งเหยิงในชีวิตของแต่ละคน บางคนอยู่ในสภาวะท้อถอยในชีวิต แต่นึกถึงเรา(ซึ่งตรงนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่านึกถึงเราได้ยังไง) คนพวกนี้จำนวนนึงจากที่สังเกตุเหมือนแค่ต้องการคนที่จะระบายและรับฟังพวกเค้าอย่างไม่ตัดสิน จริงๆให้คำแนะนำอะไรใครมากไม่ค่อยได้ด้วย รู้สึกว่าตัวเองยังรู้อะไรน้อยอยู่ บางคนก็พิมพ์อะไรมา กล้าพิมพ์ในสิ่งที่เชื่อว่าคนส่วนใหญ่จะรับไม่ได้ แต่เค้ากล้าส่งข้อความสื่อสารเหล่านี้มาให้เรา ทุกวันนี้ก็ยังคงเก็บความลับของพวกคนเหล่านี้ไว้อยู่ จริงๆมันน่าเรียกว่าเรื่องที่เราไม่ควรจะพูดต่อมากกว่า ความลับมันก็ดูเว่อร์วังอลังการไปหน่อย บางคนก็ยกให้เราเป็นไอดอลเรื่องการโดนด่าแล้วไม่รู้สึกอะไร จริงๆมันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองนะ หนึ่งการกระทำเราสามารถมองได้ร้อยเหตุผลเลย อย่ามองแค่ตัวหนังสือหรือคำพูดให้มองเจตนาของเค้า(สนิทๆกันก็รู้ว่าเล่นกัน เหมือนตอนเด็กๆ) ทุกวันนี้รู้สึกลึกๆว่าตัวเองเปลี่ยนไปแล้ว เราไม่ได้เป็นตุ๊กแบบสมัยก่อนแล้ว หลายๆอย่างมันเคลือบสลับกับผลัดออก จนรู้สึกว่าเราไม่ใช่เราอีกต่อไป(ซึ่งจริงๆไม่ผิดนะคนเราเปลี่ยนแปลงได้ตลอด) บางทีการที่เรามัวไปหมกมุ่นกับตัวเองในสมัยก่อนก็อาจทำให้เราพลาดตัวเราในปัจจุบัน ส่วนตัวเชื่อว่าชีวิตไม่ได้เคลื่อนไหวแบบAต่อด้วยBต่อด้วยC มันสามารถข้ามไปข้ามมาได้ตลอด สุดท้ายดีใจบ้างบางครั้งที่มีคนสามารถมองผ่านเปลือกที่เราสร้างเข้ามาได้ -สร้างเปลือกแล้วได้อะไร- บนโลกออนไลน์มันน่าจะเป็นสถานที่นึงที่ทุกคนสามารถสร้างตัวตนยังไงก็ได้ขึ้นมา รู้สึกเบื่อตัวตนเก่าๆที่สร้างไว้มาซักพักนึงแล้ว ตอนนี้รู้สึกอยากสร้างอะไรใหม่ๆขึ้นมาบ้าง T.tukjedsadatik #siamstr