Thread

กฏของการให้คือ ถ้าให้แบบไม่เดือดร้อน ให้แล้วมีความสุขก็ให้ไปเถอะ อย่าคิดว่าให้แล้วจะต้องได้อะไรกลับมา.. แต่ก็อย่าลืมว่าการให้คือ การส่งเสริม ให้ตังขอทาน ก็ส่งเสริมให้มีขอทานเพิ่มขึ้น ให้เงินขี้เหล้าก็เอาไปกินเหล้าหมดชีวิตไม่ได้ดีขึ้น ให้คนเห็นแก่ตัวเค้าก็รังแต่จะมองเราเป็นคนโง่ เป็นข้าทาสต่ำต้อย ให้เท่าที่สบายใจ ให้เท่าที่ปลอดภัย และอย่าลืมที่จะให้ตัวเองเป็นอันดับแรก อันดับหนึ่ง.. ไม่มีพระเจ้าตนใดจะให้เราได้ตลอด แต่เราสามารถเป็นพระเจ้าที่ให้ตัวเองได้เสมอ หากขาดก็แค่เติมเต็ม หากล้นก็แค่แบ่งปัน. ชีวิตคนก็มีเท่านี้แหละ ถ้าไม่โลภก็ไม่ค่อยเหนื่อยหรอก #siamstr

Replies (8)

ขออนุญาตคิดตาม ครับ 🙏🏼 เอาออกแค่จากมือ แต่ไม่เอาออกจากใจ น่าจะไม่ใช้ ”ทานบารมี“… ”ให้“ ได้ เพราะมีมากพอในใจ … เวลาเหนื่อยๆ ลองเล่นกับสัญญา จูงจิต ให้เห็นภาพที่ เราเคย “ให้” ถ้าชอบละเอียดๆ ช่วงจังหวะที่เรายืนมือ หยิบของ “ให้” ภายในละเอียดๆจริงๆรู้สึกยังไง เสี่ยว วิ จังหวะที่ของและมือกำลังจะถึงสื่อกับ1 จังหวะที่สื่อกัน1 จังหวะที่มือปล่อยออกอีก1 ลึกๆภายในเรา ”รู้“ สึกตัว ? แบบไหน !? GA ครับ ขอพระคุณสำหรับไอติม ครับ 🥹
จริงๆ ไม่ค่อยได้คิดอะไรเท่าไหร่ค่ะ เหลือก็แค่ให้เท่านั้น ถ้าต้องตรึกตรองทุกครั้งที่ให้เกรงว่าจะต้องมีชีวิตมากกว่าพันปีเพื่อให้เพียงพอต่อการรับรู้ทั้งหมด ส่วนตัวมองว่าไม่ถึงขั้นให้เพราะทำทานอะไรหรอกค่ะ เรามีมาก กินใช้ไม่หมด ก็แค่แบ่งให้คนไม่มี แค่นั้นเอง 🤣 (แลดูวิถีคนรวยเนอะ แต่ก็ไม่รู้จะอธิบายยังำงเหมือนกัน)