GA #siamstr
ตามที่สัญญากับเพื่อนๆชาว #ทุ่งม่วง เอาไว้ครับ
ว่าถ้าเกิดอาการ"โรคซึมเศร้า"ของผมดีขึ้น
ผมจะเอามาเขียนเล่าให้ฟัง เพื่อถ่ายทอด "โลกที่คนป่วยมองเห็น"
ว่ามันทรมานขนาดไหน
และผมเชื่อว่าผู้ป่วยโรคซึมเศร้าส่วนใหญ่ คงไม่มีโอกาสมานั่งเล่าได้
เพราะมันเป็นการกรีดแผลในอดีตให้ลึก ให้บอบช้ำกว่าเดิม
แต่ผมเชื่อว่ามันจะเป็นประโยชน์ครับ
ครั้งนี้ผมเอาไปลงไว้ใน "readAwrite" ครับ
ยังไม่รู้ว่าจะเอามาลง @YakiHonne มั้ย
ตามไปอ่านได้นะครับ
ตั้งใจจะลงสัปดาห์ละตอน
ReadAWrite
Agony – บันทึกของคนที่พัง แต่ยังหายใจ: สะท้อนสังคม
เรื่องราวของเด็กชายที่ถูกทำให้เงียบ ถูกดูแคลน ไร้พ...
