เคยเห็น quote นี้ นานมาแล้ว และสงสัยมาตลอดว่ามันจริงมั้ย
"When you're 20 you care what everyone thinks, when you're 40 you stop caring what everyone thinks, when you're 60 you realize no one was ever thinking about you in the first place."
ในวัยเลข 3 ต้นๆ ก็รู้สึกว่ามันน่าจะจริงนะ ไอคนที่เราคิดว่าเค้าแคร์เรา จริงๆแล้วเค้าก็ไม่ได้คิดถึงเราขนาดนั้นเลยนี่หว่า
พอเราเลิกใส่ใจว่าภาพลักษณ์เราจะเป็นยังไง สนใจสายตาคนอื่นน้อยลง เอ้อชีวิตมันรู้สึกเบาๆลงนะ
บทสนทนากับคนรอบตัวน้อยลงมากๆ แบบหายไปเกิน 50% เลย
คุยแต่เรื่องที่เราอยากจะคุย แสร้งยิ้มเพื่อเข้าสังคมน้อยลง จริงใจกับความรู้สึกตัวเองมากขึ้น
ในความคิดของคนอื่นมันมีเราเป็นแค่ตัวประกอบที่ไม่ได้สำคัญกับเนื้อเรื่องของเค้าเลยด้วยซ้ำ
แต่ในหัวของเรา เราคือตัวเอกของเรื่อง เราเลยคิดว่าเราเป็นคนสำคัญ
การจะมองหาความสมดุลในการใช้ชีวิตร่วมกันคงเป็นการหาคนที่มองว่าเราเป็นตัวละครหลักของกันและกัน ถ้าหาเจอคงเรียกได้ว่าเป็นกัลยาณมิตรที่แท้ทรู
#siamstr
